Eiffel

 Θυμάμαι ,πως φάνταζε από εκεί κάτω ο μεταλλικός γίγαντας.

Την πρώτη φορά που τον είδα, ένοιωσα δέος.

Τόσο μεγάλος και επιβλητικός ,

στεκόταν εκεί στα τέσσερα μεταλλικά του πόδια,

στο κέντρο του πολιτισμού αυτού του κόσμου,

να μας θυμίζει περήφανος τις ικανότητες του ανθρώπου...

Όμως όσο δέος και αν ένοιωθα,

ο πελώριος αυτός γίγαντας, δεν ήταν για μένα παρά ένα κενό κουφάρι,

απαξιωμένο ,χωρίς ίχνος τέχνης και πολιτισμού.

Μια απόδειξη ,ότι ο άνθρωπος δεν έχει ως προτεραιότητα την βοήθεια όσων πεινάνε,

την διδασκαλία των αμόρφωτων, ούτε την προώθηση των ιδεών.

Αυτός ο γίγαντας είναι χρόνια τώρα εκεί να μας υπενθυμίζει,

ότι ο άνθρωπος έχει ως υπέρτατη αξία,

την επίδειξη.