Πατρίς

Το στρατιωτικό εμβατήριο ξεκίνησε ξαφνικά να παίζει.

Ήταν η ώρα για το κατέβασμα της σημαίας

Έπρεπε να κάτσει προσοχή.

Έτσι το επέβαλαν οι κανόνες

Ένας μικρός φόρος τιμής για όσους έπεσαν για την πατρίδα.

Λίγα δευτερόλεπτα για το αίμα που έχει χυθεί.

Έμεινε για λίγο σκεπτικός. Να έβγαινε έξω και να καθόταν προσοχή;

Αμέσως πλημμύρισαν το μυαλό του

όλα όσα συνέβαιναν στην πατρίδα του τον τελευταίο καιρό,

και όλοι εκείνοι, που στον στρατό την τιμούσαν ειδωλολατρικά,

χωρίς να σκεφτούν ποτέ πραγματικά το καλό της.

Η Πατρίδα του πλέον είχε αλλάξει,

η ιστορία της ,ήταν πάρα μόνο ένα λαμπρό παρελθόν ,

που με τα χρόνια ξεθώριασε τόσο, που έγινε διάφανη, επιφανειακή ,χωρίς βάθος.

Ξεκίνησε να βαδίζει προς την πόρτα. Με μια γρήγορη κίνηση του χεριού του,

την έκλεισε.

Ύστερα έκατσε στα σκαλιά στήριξε το πιγούνι του στο χέρι του και κάθισε

να κοιτάζει με τις ώρες εκείνη την κλειστή πόρτα.