Farewell.

Fairwell.
May the last night with you illuminate me,
so that you 'll see my soul naked in its true form.
May all your days be swept away, by the waves of true love.
May you find the one. Your one.
So that all your life will be painted by the bright colors of happyness.
May you keep your soul pure and joyful.
May you never forget to be carrying and merciful.
May you never forget the soul that I wanted to gift you.
My soul.
May you always know that even if you feel alone,
my heart will always walk next to yours.
May you'll never find out, that you made me bleed...
May you 'll never find out, that it was your love,
that killed me...
Fairwell.-

Σιωπάς και κοιτάς αλλού....

Βλέπεις έναν άστεγο να σέρνεται δίπλα σου

εκλιπαρόντας για ένα χέρι βοηθείας,

ζητώντας λίγο από τον χρόνο σου,

να τον βοηθήσεις να βρει μια λύση.

Εσύ σιωπάς και κοιτάς αλλού...

Ένας ναρκομανής σου ζητάει λίγα ψιλά,

σίγουρα θέλει να πάρει την δόση του.

Δεν μπαίνεις στον κόπο να του πεις για τις χαρές τις ζωής.

Δεν μπαίνεις στον κόπο να του πεις για τα κέντρα απεξάρτησης.

Δεν μπαίνεις στον κόπο να του αγοράσεις κάτι να φάει.

Απλά σιωπάς και κοιτάς αλλού...

Βλέπεις ένα τύπο στο απέναντι πεζοδρόμιο,

να έχει στριμώξει μια κοπέλα στην γωνία.

Την κοιτάει με λάγνο βλέμμα

και ο τρόμος είναι ζωγραφισμένος στο πρόσωπό της.

Το σκέφτεσαι για λίγο...μετά σκέφτεσαι: ''Ίσως να είναι επικίνδυνο''.

Έτσι, σιωπάς και κοιτάς αλλού...

Ένα παιδί περνά με την παρέα του,με το αμάξι, από την Συγγρού

Βγαίνουν έξω και ξυλοκοπούν μια τραβεστί.

Η εικόνα αυτή σου κάνει εντύπωση.

Τους πλησιάζεις την στιγμή που το θύμα είναι ξαπλωμένο κάτω,

και το κλωτσάνε στο πρόσωπο.

Τους ρωτάς ''Γιατί το κάνετε αυτό?''

Αυτοί σε αγριοκοιτάνε,

και εσύ χωρίς να πεις λέξη, ενώ ακούς της επικλήσεις για βοήθεια ,του θύματος,

σιωπάς και κοιτάς αλλού...

Τώρα ένας αστυνομικός ,λογομαχεί με ένα παιδί.

Εκνευρισμένος βγάζει το όπλο του και το πυροβολεί.

Σοκάρεσαι.. ο αστυνομικός σε κοιτάει.

Κατεβάζεις το κεφάλι,κανείς ότι δεν έχεις δει τίποτα

και απλά

σιωπάς και κοιτάς αλλού.

Τώρα είσαι σε μια πορεία διαμαρτυρίας για τους νέους φόρους.

Ένα θέμα που σε αφορά άμεσα.

Σκέφτεσαι: ''Μα γιατί η πολιτεία προσπαθεί να μου πιει το αίμα??γιατί κανείς δεν κάνει κάτι?''

Τότε ξαφνικά κάποια άτομα από την πορεία ορμάνε προς τους αστυνομικούς.

Ακολουθεί άγριος ξυλοδαρμός,προσπαθείς να φύγεις από την μάζα αλλά δεν μπορείς.

Δεν υπάρχει αρκετός χώρος για να βγεις από την μάζα.

Ένας ''μπάτσος σε βλέπει,υψώνει το γκλοπ του

και πριν προλάβεις να πεις οτιδήποτε,αρχίζει να σε χτυπά με αυτό ανελέητα.

Νιώθεις τα κόκαλα σου να ραγίζουν,

πέφτεις κάτω

και αίμα βγαίνει από το στόμα σου.

Σκέφτεσαι μέσα σ αυτό τον εφιάλτη: ''Μα τι να κάνω, τι να κάνω??"

Και ακούς μια φωνή στο κεφάλι σου: ''Σιώπα και κοίτα αλλού!''

Αυτό δεν θα κάνε καλύτερη την κατάστασή σου,ούτε θα ελαφρύνει τον πόνο σου.

Αλλά σου αξίζει...είναι η μοίρα που εσύ επέλεξες για τόσους.

Μοιράσου την τώρα μαζί τους!

Σιώπα λοιπόν και κοίτα αλλού!!!

Remember me

Remember me,
when You're left all alone...
Remember me,
when time stands still...
Remember me,
as You fall...
Remember me
when your heart is ready to shatter in pieces....
Remember me,
just before everything is lost...
Remember me,
when all the love You were given, has become a thing of the past...
Remember me,
as You walk at the edge of the world...
Remember me,
the times that all your mistakes hunt You...
Remember me,
those nights that the pain is too much to stand it...
Remember me,
when the innocence is lost and all that is left is emptiness...
Remember me,
for I will always be there to save You.
The hand of mine will always be there, waiting to hold yours
and my heart will be open,
so that You can put all the things that make You bleed in it.
Remember me,
cause I never forget You.

Ζητιανεύοντας Αγάπη...

Είναι σκοτεινά εδώ...κρυώνω....
ξέρω, δεν σε νοίαζει.
Δεν είσαι εσύ αυτός που έπιασε πάτο.
Μα δεν το διάλεξα εγω φίλε μου...
η μοίρα το διάλεξε...
τουλάχιστον έτσι μου είπε κάποιος.
Μη με κοιτάς με οίκτο.
Είναι το τελευταίο που χρειάζομαι από σένα.
Αύτο που πραγματικά πεθαίνω για να πάρω, είναι αγάπη...
ό,τι σου έχει περισέψει...έστω και ένα ψυχουλάκι απ αυτην.

Βοήθησέ με...το κρύο γίνεται εντονότερο...
έζησα μια ζωή μόνος.
Πάντα βοηθούσα τους άλλους...
"και τι μ' αυτό;"θα πεις.
Οχι, δεν στο λέω για να με θαυμάσεις.
Στο λεώ για να τ' ακούσω εγώ.
Μέχρι τις τελευταίες βδομάδες μου
πρόσφερε μια μικρή ζεστασιά μες στην παγωνιά...
Όχι όμως πια .Κ η τελευταία ζεστή ψυχή που ήξερα, με πρόδωσε.
Τώρα δεν έχω τίποτα...

Μα γιατί φεύγεις?
Ξέρω...δεν σε νοιάζει.
πιθανότατα μόλις φύγεις από δίπλα μου θα με ξεχάσεις...
όμως εγώ θα είμαι εδώ... θα παγώνω...
Γι' αυτό πριν με ξεχάσεις για πάντα , σε ικετεύω
δώσε μου λίγη αγάπη...
μια ζεστή ματιά, ένα δάκρυ, ένα φιλικό άγγιγμα.
Θα είναι αρκετό να με κρατήσει
ακόμη μια μέρα ζωντανό στο κρύο...

Βαρέθηκες.Φεύγεις λοιπόν κ εσύ...
Μάλλον αυτός ο κόσμος παράειναι σκληρός για μένα...
Όπως σε βλέπω να χάνεσαι στο πλήθος ,
νοιώθω την παγωνιά να τρυπά την ψυχή μου.
όλα σκοτεινιάζουν ...κρυώνω...και μετά...μετά...τίποτα...